چسب موش کتابی

چسب موش کتابی

چسب موش کتابی یکی از روش‌های موثر برای به دام انداختن موش‌های کوچک و بزرگ در اماکن مختلف مانند گلخانه‌ها، انبارهای غلات، مزارع و غیره کاربرد دارد. خطوط روی این تله باعث سهولت استفاده کاربران می‌شود. به طوری‌که می‌توانند آن را به اشکال مختلف در آورند و در محیط مد نظر قرار دهند. توصیه می‌شود پس از قرار دادن چسب موش در محل مورد نظر، به طور مرتب هر ۱۲ ساعت یکبار بازبینی کنید. در صورتیکه موش روی آن باشد باید تله های جدید جایگزین کنید.

مشخصات چسب موش کتابی

این تله موش از جنس کاغد مقوایی بوده و چسب آن حاوی موادی با بوی بادام زمینی به منظور جلب بیشتر موش‌ها است. ابعاد این تله موش ۳۲۲*۳۲۰ میلی‌متر است و جهت کنترل جوندگان مضر کشاورزی است.

دستورالعمل استفاده

تله به دقت باز شود و در زمان باز کردن، دست‌ها با سطح چسب تماس پیدا نکنند.

تله‌های باز شده روی زمین، مجاور دیوار و در مسیر حرکت موش قرار داده شوند.

از قرار دادن تله ها در محیط‌های مرطوب خودداری شود.

طعمه جلب کننده در وسط چسب تله موش قرار داده شود.

قارچ کش ایپرودیون کاربندازیم (رورال تی_اس)

اين قارچ كش در بازار با نام تجاری رورال ـ تی اس Rovral-TS (WP 52.5 %) موجود است. اين قارچ کش مخلوطی از دو قارچ كش ايپروديون (از گروه دی كربوكساميدها) و كاربندازيم (از گروه بنزيميدازول ها) با اثر تماسی، سيستميك و حفاظتی است كه طيف گسترده ای از بيماری های قارچی را كنترل می كند. اثر دو جزء قارچ‌كش رورال تی-اس يكی حفاظتی (ايپروديون ۳۵%) و ديگری سيستميك (كاربندازيم۱۷٫۵%) است. اختلاط این دو قارچ‌کش تاثیر آن‌ها را افزایش می‌دهد و خطر بروز مقاومت اکتسابی در برابر این ترکیبات را کاهش می‌دهد. ايپروديون از خانواده دی كربوكساميدهاست كه به صورت تماسی اثر حفاظتی و معالجه‌ای دارد. ايپروديون به علت متابوليسم سريع، به سرعت از بدن موش و نشخوار كنندگان حذف می‌شود، در خاك نيز با متابوليسم سريع و تشكيل گازكربنيک تجزيه می‌شود. نيمه عمر آن (DT 50) در خاک مزرعه ۱۶۰-۲۰ روز است و همچنين تجمع سم در خاک ديده نمی‌شود. ايپروديون کاربندازیم نيز از خانواده بنزيميدازول­هاست كه به صورت سيستميک، با اثر محافظتی و معالجه‌ای عمل می‌نمايد. ايپروديون کاربندازیم روی بسياری از پاتوژن­های قارچی خطرناک موثر است مثل قارچ­های بوتريتيس، مونيليا، فوزاريوم، اسكلروتيوم، آلترناريا و … و در كشت‌های آفتابگردان، غلات، درختان ميوه، كلزا، برنج، صيفی‌جات (شامل خيار، گوجه‌فرنگي، خربزه، كدو، هندوانه، فلفل و غيره) قابل استفاده است. 

دوره کارنس اين سم ۳۲-۸ روز است و در تماس با رطوبت هيدروليز می‌شود.

راهنمای مصرف:

علف کش تری فلورالین آریا (ترفلان) :

تری فلورالین (EC 48%) علف‌کش انتخابی از گروه دی نیتروآنیلین، بازدارنده تقسیم سلول و رشد ریشه می‌باشد. جذب این علف‌کش از طریق هیپوکوتیل و بدون انتقال در گیاه است. سم علف کش تریفلورالین (ترفلان) آریاشیمی، تحت عنوان بذرکش نیز شناخته می‌‌شود و مصرف عمده آن پیش از کشت در خاک است. این سم علف‌کش، به شکل فرمولاسیون EC۴۸% از ماده موثره ایجاد شده است. این علف‌‌کش جزء سموم کم‌ خطر برای پستانداران به حساب می‌آید. ماندگاری این سم در خاک بین ۵۷ تا ۱۲۶ روز تخمین زده شده است.

علائم تاثیر در گیاه: افزایش قطر ریشه، ایجاد تورم در ناحیه مریستمی نوک ریشه، جلوگیری از تولید ریشه‌های جانبی

کاربرد این علف‌کش در بیشتر گیاهان به صورت پیش کاشت یا پیش رویش، آمیخته با خاک است. کاربرد پیش کاشت ترفلان در برخی گیاهان مانند چغندرقند، سیب زمینی، گوجه فرنگی، طالبی، خیار و هندوانه موجب بروز خسارت به محصول خواهد شد. در این گیاهان باید ترفلان در مراحل بعد از رویش گیاه و یا بعد از نشا استفاده شود.

کاربرد این علف کش در مزارع پنبه، آفتابگردان، و سویا قبل از کاشت و در اختلاط با خاک (در عمق ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری) و در مزارع چغندرقند مخلوط با ۴ تا ۵ لیتر کلریدازون و بعد از انجام عملیات تنک چغندرقند صورت می‌گیرد. این علف کش روی علف‌های هرز در حال جوانه‌زنی نیز به کار می‌رود و لازم است به دلیل داشتن تجزیه نوری بالا در کمتر از ۳۰ دقیقه پس از سم پاشی تا عمق ۵ سانتی‌متری با خاک مخلوط شود.

این علف کش را باید ۲ هفته قبل از کاشت به کار برده و آن را با خاک مخلوط نمود. حداکثر دفعات سم پاشی این علف کش ۱ بار در سال، در هر محصول می‌باشد. فاصله بین مصرف علف کش و کاشت بعدی ۱۲ ماه می‌باشد.

دستورالعمل مصرف علف کش ترفلان:

علف کش اگزادیازون (رونستار) آریاشیمی:

علف‌کش اگزادیازون آریا شیمی در بازار با نام تجاری رونستار (Ronstar) با فرمولاسیون‌های EC ۱۲%، Ec ۲۵% , SL۱۲% وجود دارد. علف کش اگزادیازون آریا شیمی علف کشی است از گروه اگزادیازول بوده و بازدارنده عمل فتوسنتز، که دارای خاصیت تماسی، انتخابی و سیستمیک بوده و برای کنترل علف‌های هرز مزارع برنج بصورت پس از رویش علف‌های هرز و در مزارع پیاز بصورت بعد از کاشت و قبل از سبز شدن علف‌های هرز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

علائم تاثیر اگزادیازون: کلروز، نکروزه، خشک شدن اندام‌های گیاه و در نهایت مرگ گیاه را در پی خواهد داشت.

اگزادیازون روی گیاهچه‌های خارج شده از خاک موثر است و توسط ریشه و برگ‌های گیاه قابل جذب بوده و با حرکت در آوندها به بخش‌های دیگر گیاه انتقال می‌یابد. جهت اختلاط سم با خاک، بهتر است از آب باران یا آب آبیاری استفاده شود.

ماندگاری سم در خاک 3 تا 6 ماه می‌باشد. بقایای اگزادیازون می‌تواند از یک فصل تا فصل بعدی در خاک باقی بماند، لذا باید در انتخاب گیاه زراعی بعدی دقت کرد.

دستورالعمل مصرف اگزادیازون آریاشیمی:

علف کش پاراکوات (گراماکسون) آریاشیمی:

پاراکوات (Paraquat) با نام تجاری گراماکسون از گروه بای پریدیلیوم با اثر تماسی و غیر انتخابی برای از بین بردن علف‌های هرز است. این علف کش از طریق برگ جذب می­‌شود و به مقدار کم در آوند چوب قابل انتقال است و با اثر جابه جایی به غشاء سلولی و سیتوپلاسم آسیب می‌رساند. پاراکوات برای کنترل علف‌های هرز یک ساله که حد واسط بین کاشت تا رویش محصول رشد می‌کنند نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ترکیب ماندگاری زیادی در محیط ندارد اما سریع توسط قسمت‌های سبز گیاه جذب شده و سریع اثر می‌کند و با تولید اکسیژنِ فعال علف‌های هرز را از بین می‌برد ولی در تماس با خاک به سرعت بی‌اثر و غیرفعال می­‌شود. پاراکوات به شاخ و برگ و تنه درختان جوان نباید پاشیده شود. دوز مناسب با توجه به پیشرفت مرحله رویشی علف هرز تعیین می­‌شود. پاراکوات برای کنترل علف های هرز مزارع سیب زمینی و تا زمانی‌که ۲۰ درصد غده ها سبز شده باشند قابل مصرف است. علف کش پاراکوات یکی از رایج ترین علف کش‌ها است که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرد اما در هنگام مصرف یا استنشاق می‌تواند باعث مسمومیت کشنده شود. این سم به صورت مایعی با غلظت های مختلف در دسترس است. پاراکوات یک ماده شیمیایی سمی است که به طور گسترده به عنوان علف کش در درجه اول برای کنترل علف‌های هرز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دستورالعمل مصرف علف کش پاراکوات: